Ayasofya

Ey İslâm'ın nûru, Türklüğün gururu Ayasofya!

Şerefelerinde fethin, Fâtih'in şerefi,
Işıl ışıl yanan muhteşem ma'bed!...
Neden böyle bomboş, neden böyle bir hoşsun?

Hani minarelerinden göklere yükselen,
Tâ mâverâdan gelen ezanlar?...
Hani o ilâhî devir, ilâhî nizamlar?...

Ayasofya ses vermiyor,
Ayasofya bir hoş,
Ayasofya bomboş!...

Hani nerede?
Şu muhteşem minberde,
Binlerce erin baş koyduğu şu temiz yerde,
Şimdi hangi kirli ayaklar dolaşıyor?...

Ayasofya! Ayasofya!... Seni bu hâle koyan kim?
Seni çırılçıplak soyan kim?!...

Hani nerede?
Gönüllerden kubbelere,
Kubbelerden gönüllere
Gürül gürül akan Kur'ân sesleri?...
Kur'ân sesleri dindirilmiş,
Müslümanlar sindirilmiş!...
Allâh (c.c.), Muhammed (s.a.v.), Hulefâ-i Râşidîn'in,
İsimleri kubbelerden yerlere indirilmiş!...

Fethin, Fâtih'in ma'bedinden kitâb-ı mübîni,
Bu ulu dîni kaldıran kim?
Dinimize, imanımıza saldıran kim?
Ma'bedimin göğsüne uzanan namahrem eli,
Kimin elidir?!...
Söyle Ayasofya, söyle.
Seni puthane yapan hangi delidir?!...

Elleri kurusun, dilleri kurusun!
Ayasofya! Ayasofya! Seni bu hâle koyan kim?
Seni çırılçıplak soyan kim?!...

Ayasofya,
Ey muhteşem ma'bed;
Gel etme,
Bizi terketme!...
Bizler, Fâtih'in torunları, yakında putları devirip,
Yine seni camiye çevireceğiz...

Dindaşlarımızla,
Kanlı gözyaşlarımızla,
Abdest alarak secdelere kapanacağız,
Tekbir ve tehlil sadâları boş kubbelerini yeniden dolduracak
İkinci bir fetih olacak,
Ezanlar bu fethin ilânını,
Ozanlar destânını yazacaklar...

Putperest Roma'ya yeni bir mezar kazacaklar,
sessiz ve öksüz minarelerinden yükselen ezan sesleri fezâları yeniden inletecek!
Şerefelerin yine Allâh'ın ve O'nun sevgili peygamberi Hz. Muhammed'in aşkına,
şerefine ışıl ışıl yanacak;
bütün cihan Fâtih Sultan Mehmed Hân dirildi sanacak!...

Bu olacak Ayasofya,
Bu muhakkak olacak...
İkinci bir fetih, yine bir ba'sü ba'delmevt...
Bugünler belki yarın, belki yarından da yakındır,
Ayasofya, belki yarından da yakın!...


Osman Yüksel SERDENGEÇTİ